Eind oktober jl. publiceerden SOMO en de Landelijke India Werkgroep een nieuw rapport – Flawed Fabrics – over gebonden (kinder)arbeid en uitbuiting in de Zuid-Indiase kledingindustrie. Het betreft vijf grote spinnerijen die garens leveren voor kleding die door westerse merken als C&A, Primark, Replay en Mothercare worden ingekocht. Twee spinnerijen leveren aan kledingfabrieken die onder het Bangladesh Accord vallen en dus aan westerse merken leveren.
Vooral Dalit-meisjes - meestal tussen de 14 en 18 - worden met valse beloftes naar de fabrieken gelokt, maken lange dagen onder ongezonde omstandigheden, met opzichters die hen uitschelden om nog harder te werken. Hun loon ligt ver onder het officiële minimumloon. Ze verblijven in hostels bij de fabriek waar ze zelden uit mogen. Naar schatting werken 250.000 meisjes onder deze omstandigheden, waaronder 100.000 voor westerse kledingmerken.
Het rapport constateert dat pogingen van bedrijven om deze schendingen van mensenrechten uit te bannen grotendeels falen. Spinnerijen worden meestal niet gecontroleerd. Transparantie en goede samenwerking met lokale organisaties ontbreken. Bedrijven als C&A en Primark werken aan verbeteringen maar met nog weinig resultaat. Met dit rapport in de hand gaat de LIW deze kwestie opnieuw bij bedrijven, de overheid en diverse MVO-initiatieven aankaarten én aandringen op actie.

Dalit-vrouwen strijden tegen seksueel geweld

Twee vrouwen, de een ernstig, de ander vurig. Samen een tornado. Asha Kowtal, algemeen secretaris van het Indiaas Forum voor de Rechten van Dalit-Vrouwen (AIDMAM), en Dalit-filmmaakster Thenmozhi Soundararajan waren in juni te gast bij de Landelijke India Werkgroep.
Asha en Thenmozhi maken de wereld getuige van de strijd van Dalit-vrouwen. In de lente van 2014 klommen een kleine honderd Indiase vrouwen in riksja’s, auto’s, jeeps en busjes en begonnen aan een Mars voor het Zelfrespect van Dalit-Vrouwen. Ze bezochten de plekken waar Dalit-vrouwen slachtoffer waren geworden van (seksueel) geweld. Ze ontmoetten de vrouwen en hun families; met straattheater en demonstraties trokken ze de aandacht van media en publiek, ze riepen politie en justitie ter verantwoording. Vervolgens deden ze hun verhaal in Europa en de VS.
Op een publieksevenement in Den Haag, georganiseerd door FNV Mondiaal en de Landelijke India Werkgroep (LIW), vertelden ze hoe men hen kan steunen, o.m. via de sociale media. De LIW organiseerde ook gesprekken met Kamerleden en Buitenlandse zaken en publiceerde een brochure over Dalit-vrouwen. NRC Handelsblad bracht een groot artikel onder de kop: "Je mag een Dalit-meisje verkrachten en doden". Kamerleden van diverse fracties riepen Minister Timmermans van BZ op tot actie om het onbestrafte geweld tegen Dalitvrouwen bij de Indiase regering, de VN Mensenrechtenraad en de EU aan de orde te stellen. De Minister liet weten dat hij het onderwerp heeft aangekaart bij de Indiase regering en in de dialoog met de Speciale VN Rapporteur voor Geweld tegen Vrouwen. Toch blijft de aanpak rond dit onderwerp zeer terughoudend. Nederland doet in de VN en de EU bijna niets om de schending van de mensenrechten van 260 miljoen Dalits aan de orde te stellen. Terwijl VN Rapporteurs daar inmiddels vele tientallen aanbevelingen voor hebben gedaan.

Publicaties LIW en Stop Kinderarbeid aanleiding voor Kamermoties

In juli zijn door Kamerlid Voordewind twee moties ingediend waarin publicaties van de LIW en de coalitie Stop Kinderarbeid worden genoemd.
Een motie gaat over het plan van aanpak van de kledingindustrie om structurele schending van arbeids- en mensenrechten tegen te gaan. De motie verwijst naar het rapport Small Steps - Big Challenges (april 2014) van de LIW en FNV Mondiaal en vraagt om 100% actieve en zichtbare deelname van kledingbedrijven aan verbeteringen en ketentransparantie. Minister Ploumen deelt de strekking van de motie, maar wil nog met de (kleding) sector in overleg over de timing. De motie is aangehouden.
De tweede motie gaat over sociale criteria voor duurzaam inkopen. Daarin staat dat de Toolkit Kinderarbeidvrij Inkopen door Overheidsinstanties van Stop Kinderarbeid een goed hulpmiddel is voor de overheid. De motie bepleit ook dat de sociale criteria bij duurzaam inkopen beter worden toegepast en worden gestimuleerd bij gemeenten en provincies. Minister Ploumen beloofde de Toolkit te verspreiden en verwijst in haar reactie naar een evaluatie van 'sociaal inkopen'. Zij vroeg Voordewind 'deze motie aan te houden, want hij zou zomaar op zijn wenken bediend kunnen worden'. Stop Kinderarbeid en LIW hebben hun advies

Stop Kinderarbeid verheugd over initiatiefwet tegen kinderarbeid De coalitie Stop Kinderarbeid – School, de beste werkplaats is verheugd over het voorstel van PvdA-Kamerlid Roelof van Laar om de verkoop van producten gemaakt door kinderarbeid te verbieden. Dat is iets anders dan een productboycot. Het gaat hier om een gericht middel om een specifiek bedrijf aan te spreken op systematisch wangedrag. Het wordt tijd dat bedrijven die weigeren in actie te komen om kinderarbeid in hun productieketen uit te bannen - bijvoorbeeld bij de productie van kleding, schoenen, natuursteen of chocola - daarop door de wetgever worden aangesproken.

voor beter beleid bij de evaluatie ingebracht.

Stop Kinderarbeid begint aan nieuwe fase: kick-off in Mali!

Op 1 mei is het nieuwe programma Uit het werk en naar school; samen werken aan kinderarbeidvrije zones van de coalitie Stop Kinderarbeid van start gegaan. In dit programma zet Stop Kinderarbeid zich in voor kinderarbeidvrije productieketens en steunt zij het werk van haar lokale partners ten behoeve van Child Labour Free Zones in Azië, Afrika en Latijns-Amerika. Ook zoekt Stop Kinderarbeid meer politieke steun van beleidsmakers in onder meer Nederland, de EU en van de ILO voor de aanpak van kinderarbeidvrije zones en de bredere strijd tegen kinderarbeid. De LIW werkt daar actief aan mee.
De afgelopen jaren is binnen Stop Kinderarbeid al veel werk gemaakt van het bestrijden van kinderarbeid binnen productieketens. Dit inspireerde tot een aanpak, waarbij bedrijven en MVO-initiatieven een actieve rol binnen de kinderarbeidvrije zones kunnen spelen. Deelnemende landen en sectoren zijn India (natuursteen, textiel en schoenen), Zimbabwe (thee), Oeganda (koffie), Mali (landbouw en goud) en Turkije (hazelnoten). Dankzij financiering van Buitenlandse Zaken kan Stop Kinderarbeid deze aanpak tot mei 2017 op volle kracht gaan uitvoeren.
In oktober jl. kwamen afgevaardigden uit India, Afrika en Europa samen in Ségou, Mali, voor de aftrap van het nieuwe programma van Stop Kinderarbeid. De Indiase LIW-partner MV Foundation - die ruim een miljoen kinderen ‘naar school bracht’ - staat model voor de aanpak in een tiental Afrikaanse landen. De deelnemers bezochten dorpen in de buurt van Ségou die er aan werken 'kinderarbeidvrij' te worden en namen deel aan sessies waarin de gezamenlijke inzet voor kinderarbeidvrije zones werd besproken. Het werd het een inspirerende leerervaring voor iedereen. En er was politiek resultaat: ook de Malinese Ministers van Onderwijs en Arbeid en diverse lokale overheden zegden hun steun toe.

Een kleine selectie van andere LIW-activiteiten in 2014

• Nam deel aan een delegatie van het International Dalit Solidarity Network in Genève en sprak daar met de ILO en VN Rapporteurs over o.m. kaste en moderne slavernij.
  

• Publiceerde het rapport Small Steps - Big Challenges (waarover Kamervragen werden gesteld) en nam deel aan een hoorzitting in de Tweede Kamer over kleding.
  

• Neemt actief deel aan het stakeholdersoverleg en werkgroepen (kinderarbeid; gebonden arbeid) van de brancheorganisaties in de kleding over de uitvoering van hun MVO Plan van Aanpak.
  

• Werkte mee aan het rapport Working on the right shoes waarin 28 schoenenbedrijven worden beoordeeld op hun MVO-beleid en nam deel aan gesprekken met kledingbedrijven.
  

• Kaartte slavernij en kinderarbeid in de Indiase tapijtindustrie aan bij Tweede Kamer en Europees Parlement waarna beiden daarover vragen stelden aan regering en Commissie.
  

• Publiceerde het rapport The price of less child labour en higher wages waaruit blijkt dat betere prijzen van multinational voor zaadboeren tot minder kinderarbeid en hogere lonen leiden.